9 باور انسان های ثروتمند

در این مقاله مقایسه هایی بین باورهای ثروتمندان و فقیران خواهیم داشت و باوری که باعث رشد ماست و ما باید در خود پرورش دهیم را تکرار می کنیم اگر ما میخواهیم ثروتمند شویم باید باورهای مثبت و طرز فکر و باور های افراد ثروتمند را در خود پیاده کنیم . باور هایی که دروازه های نعمت و ثروت و فراوانی را برای ما بگشاید. ما باید بدانیم که ثروتمند شدن وظیفه ماست و حتی خدا از خود ما هم بیشتر می خواهد که ما ثروتمند شویم

ثروتمندان برای تمام قسمت های زندگی خود برنامه دارند و همیشه طبق برنامه پیش می روند ثروتمندان دارای اهداف مشخص ، واضح و نوشته شده هستند و همیشه برای زندگی خودشان هدف گذاری می کنند و برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت دارند اما افراد فقیر هیچ برنامه ای برای زندگی خود ندارند و با این طرز فکر زندگی می کنند که ببینیم چه می شود و هر چه پیش آید خوش آید و سعی نمی کنند سرنوشت خودشان را خودشان رقم بزنند فقیران هرگز به طور مشخص نمی دانند که چه می خواهند .

1- استفاده از تمام جنبه های زندگی

ثروتمندان می دانند که بدون پول کافی نمی توان از تمام جنبه های زندگی بهره برد اما فقیران بر این باورند که برای بهره بردن از زندگی به پول زیاد نیازی نیست . ثرتمندان می دانند که یک زندگی زیبا زندگی است که بتوان از تمام جنبه های آن زندگی بهره مند شد زندگی که در آن کار و سرمایه گذاری و کارآفرینی باشد و در کنار کار بتوان کارهای خیریه انجام داد و بشود مسافرت های زیاد رفت و به افراد زیادی کمک کرد و این در صورتی امکان پذیر است که هم پول زیادی در اختیار داشته باشیم و هم زمان کافی برای استفاده از تمام جنبه های زندگی داشته باشیم در حقیقت آزادی مالی و آزادی زمانی و مکانی داشته باشیم که به ما اجازه دهد از تمام جنبه های زندگی خود استفاده کنیم. باوری که ما باید بسازیم این است : من برای استفاده از تمام جنبه های زندگی ام پول زیادی درخواست می کنم

2- باور به فراوانی

ثروتمندان هرگز به مقدار کم رضایت نمی دهند افراد ثروتمند وقتی معنی حقیقی ثروت و فراوانی را درک می کنند و وقتی می بینند که یک انسان تا کجاها می تواند پیش برود و وقتی وارد جمع ثروتمندان می شوند تصمیم می گیرند هر روز به سمت بیشتر و به سمت بهتر شدن قدم بردارند و به جای قانع بودن و بسنده کردن به شرایط دلخواه روز به روز جاه طلبانه پیشرفت می کنند و در واقع همیشه خواسته های آنها جلو تر از داشته های آنها است و این خیلی خوب است و این باعث پیشرفت جهان می شود اما فقیران بر این موضوع باور دارند که نمی توانند به مقدار زیاد داشته باشند و همیشه باور کمبود دارند و به یک مقدار کم و به یک زندگی ساده بسنده می کنند و هرگز به این فکر نمی کنند که می شود بهتر از این هم زندگی کرد و باوری که ما باید بسازیم این است : من ایمان دارم که می توانم به مقدار زیاد ثروت داشته باشم

3- ثروت معنوی است

ثروتمندان بر این باورند که هر کسی که با ایمان تر باشد ثروتمند تر می شود آنها باور دارند که ثروت معنوی است و خداوند بیشتر از ما دوست دارد که ما ثروتمند شویم چون کسی که ثروتمند می شود خدا را شناخته است و از تمام نعمت های خداوندی بهره مند میشود ما در جهانی زندگی می کنیم که خداوند حاکم این جهان است و خداوند سراسر ثروت و فراوانی است و دوست دارد که ما هم از این نعمت ها بهره مند شویم و قدرت و ثروت خداوندی را به همه نشان دهیم تا همه بدانند که در این جهان می توان ثروتمند شد و اما افراد فقیر بر این موضوع باور دارند که ثروت ایمان را از بین می برد و با ثروتمند شدن از خدا دور می شوند در صورتی که خدا خدای فراوانی و ثروت است و باوری که ما باید بسازیم این است : من مطمئنم هر چه ایمان بیشتری به خداوند داشته باشم ثروتمند تر خواهم شد.

4- ما خالق زندگی خودمان هستیم

ثروتمندان نگران آینده شان نیستند زیرا می دانند آن ها خودشان خالق آینده زندگی شان هستند و خداوند ما را خالق زندگی خودمان قرار داده است تا زندگی مان را آن طوری که دوست داریم رقم بزنیم اما افراد فقیر باور هایشان کاملا برعکس است و همواره در ترس زندگی می کنند و نگران اند که در آینده به هر علتی همه چیز خراب شود و اما باوری که ما باید بسازیم این باور است : من مطمئنم که خودم خالق آینده خودم هستم

5- همیشه و همه جا می توان ثروتمند شد

ثروتمندان می دانند که ثروتمند شدن هیچ ارتباطی به جنسیت ، استعداد ، سرمایه و زندگی در کشور خاصی ندارد اما افراد فقیر همیشه به دنبال مقصر برای نرسیدن به موفقیت های مالی شان هستند و همیشه بهانه می آورند که من استعدادش را ندارم ، من سرمایه اش را ندارم ، اگر من مرد بودم می شد ، اگر من زن بودم می شد ، اگر من در فلان کشور به دنیا آمده بودم حتما موفق می شدم ، اگر من جوان تر بودم می توانستم در صورتی که تمام اینها باورهای محدود کننده و اشتباه هستند و اما باور درستی که ما باید در خود ایجاد کنیم این است : من در هر شرایطی و در هر سنی و با هر سرمایه ای و در هر جایی می توانم ثروتمند شوم.

6- باور به فرصت های جدید

ثروتمندان می دانند که فرصت ها و نعمت ها هرگز تمام تمام نمی شود و همیشه برای فرصت های جدید و فراوانی و نعمت های جدید و بی شمار راهی و جایی هست اما افراد فقیر باوری کاملا بر عکس با این موضوع دارند آنها همواره در نگرانی به سر می برند همیشه نگران تمام شدن فرصت ها هستند و به همین دلیل بیشتر اوقات کار های اشتباه انجام می دهند و زیر بار وام های غیر معقول می روند و حرکت های اشتباه را در زندگی انجام می دهند چون می ترسند دیگر مثل این فرصت را بدست نیاورند و فکر می کنند این موقعیت و این فرصت فقط همین یکبار است و اگر ازش استفاده نکنند دیگر فرصتی نخواهد بود . در صورتی که اصلا اینچنین نیست و این یک باور اشتباه است و باوری که ما باید در خودمان به وجود بیاوریم این است : من مطمئنم ثروت ها و نعمت ها تا ابد و هر روز بیشتر و بیشتر می شود

7- ثروتمند شدن با شغل مورد علاقه خود

ثروتمندان همیشه سعی می کنند در کسب و کاری و در شغلی بمانند و مهارت لازم و تخصص کافی را به دست آورند و به قول معروف از این شاخه به آن شاخه نمی پرند . ثروتمندان سعی می کنند در یک زمینه خاص مورد علاقه شان متخصص شوند ولی افراد فقیر در یک کار باقی نمی مانند آنها همه کاره و هیچ کاره هستند و باوری که به ما کمک می کند و برای ما ثروت ساز است این است : راحت ترین راه برای رسیدن به ثروت کار کردن تخصصی در شغل مورد علاقه من است.

8- هر شرایطی به نفع ما هست

حتما شما هم دیده اید که افراد ثروتمند دست به هر کاری می زنند خوب از آب در می آید و هر سرمایه گذاری ای که انجام می دهند سود می دهد برای این است ثروتمندان از هر موقعیت و شرایطی ثروت می سازند ولی افراد فقیر همیشه از شرایط گله می کنند فقیران همیشه منتظرند تا شرایط دلخواه فراهم شود و بعد حر کت کنند ولی افراد ثروتمند خودشان شرایط را به وجود می آورند و باوری که ما باید در خودمان بسازیم تا به پیشرفت ما کمک کند این باور است : من از هر فرصتی و موقعیتی و هر شرایطی ثروت می سازم.

9- ثروتمندان توجه به خواسته ها دارند

ثروتمندان همیشه کانون توجه و تمرکز خود را بر روی خواسته هایشان می گذارند آنها همیشه به چیزی که می خواهند توجه می کنند ولی افراد فقیر تمام توجه و تمرکز شان را بر نا خواسته هایشان می گذارند آنها به چیزی که نمی خواهند توجه می کنند تصور کنید یک لیوان نیمه پر آب در مقابل تان قرار دارد افراد ثروتمند می گویند که خدا را شکر چقدر خوب است که نصف لیوان پر است و با اشتیاق آن را می نوشند اما افراد فقیر همیشه گله و شکایت می کنند که چرا نصف لیوان خالی است و من چقدر بد بختم که این لیوان نصفه آب نصیب من شده است . یا مثلا در پشت پنجره ای که کثیف است وقتی فرد ثروتمندی قرار می گیرد بجای توجه بر کثیفی پنجره به منظره زیبایی که بیرون پنجره می بیند خیره می شود و از آن لذت می برد و خدا را شکر می کند که من چقدر خوشبخت هستم پشت این پنجره قرار دارم و دارم این منظره زیبا را نگاه می کنم اما یک فرد فقیر که پشت همین پنجره قرار می گیرد همش گله و شکایت می کند و به خودش انرژی منفی و حال بد وارد می کند . مدام شکایت می کند که من چقدر بدبخت هستم که پشت این پنجره کثیف قرار دارم و تمام توجه اش و تمرکزش و کانون توجه اش را بر این کثیفی پنجره می گذارد و اصلا به منظره زیبایی که در آنسوی پنجره است دقت نمی کند . اما ما باید کانون توجه و تمرکز مان را بر روی خواسته های مان بگذاریم تا آنها را وارد زندگی مان کنیم . چون به هر چیزی که توجه کنی برایش کارت دعوت فرستاده ای و آن را وارد زندگی خو می کنی و باوری که ما باید در خود بسازیم این باور است : من فقط به مسائلی که می خواهم وارد زندگی ام شوند توجه می کنم.